Ye’s mi? Pes Etmek Yok
“Ye’s öğle bataktır ki,
Düşersen boğulursun;
Azmine sarıl sımsıkı
Bak ne olursun.”
Şair Mehmet Akif yıkılmış,
çökmüş bir devletin, kalbi büyük şairidir. Her şeyi bitmiş bir devletin örf ve
adetlerine kalben ve ruhen tutkun bir şairi.
O her şeyin bittiği koca bir
devletin çöktüğü noktada ki çöken sadece devlet değil temsil ettiği değerler
idi. Osmanlı sadece bir ırkın devleti değildi, islamiyeti de temsil ediyordu ve
bu dindar şairin kalbindeki acı çok derindi. Ancak sanırım onun kalbinin ümit
odası çok iyi çalışıyordu. Ümidini hiç kaybetmesi. Bakın ne diyor:
“Korkma,
sönmez bu şafaklarda yüzen alsancak;
Sönmeden
yurdumun üstünde tüten en son ocak.”
Bu marşın adı İstiklal’dir.Bu marş bir milletin kurtuluş
harbinin manevi alt yapısını oluşturmuştur ve ruhumuzu felaketler karşısında
daima ayakta turmuştur / tutmaktadır.
Kuvvet aldığı güç kaynağı da başka bir şiirinde gizli.
“Allah’a
dayan,
Sa’ye
sarıl,
Hikmete
ram ol…
Yol
varesa budur,
Bilmiyorum,
Başka
çıkar yol.”
Yorumlar